Plantun de Prouvènço

Pèr coumpara dos planto d'encò nostre

Calamagrostis epigejos & Scleranthus annuus

fotò
fotò
Calamagroustido(-coumuno)

Calamagrostis epigejos

Poaceae Graminaceae

Noms en français : Calamagrostide commune, Calamagrostis commun.

Descripcioun :
Aquelo calamagroustido trachis dins li limas en ribo d'aigo e li palun. Au nostre èi pulèu coumuno mai n'i'a jamai forço. La paumo (paniculo) èi denso e se duerb à la flourido. Lis espigueto fan de 4 à 10 mm emé de glumo de memo taio e barbudo. Li fueio soun verdalo, un pau larjo (4 à 20 mm) e la lengueto èi longo. Au nostre se trovo la subsp. epigejos.

Usanço :
Couneissèn pas d'usanço particuliero pèr aquelo planto. Escriéure au site se n'en sabès mai.

Port : Grando erbo
Taio : 0,5 à 1,5 m
Fueio : costo paralèlo
Tipe bioulougico : Emicriptoufite
Cicle bioulougico : Planto renadivo

Gènre : Calamagrostis
Famiho : Poaceae
Famiho classico : Graminaceae

Ordre : Poales

Coulour de la flour : Vióuleto
Petalo : ges
Ø (o loungour) enflourejado : 15 à 30 cm
Flourido : Printèms - Estiéu - Autouno

Sòu : Ca
Autour basso e auto : 0 à 1200 m
Aparado : Noun
Jun à óutobre

Liò : Ribiero - Palun
Estànci : Mesoumediterran à Mountagnard
Couroulougi : Éurosiberiano
Ref. sc. : Calamagrostis epigejos (L.) Roth, 1788

fotò
fotò
Gnavello(-de-l'an)

Scleranthus annuus

Caryophyllaceae

Nom en français : Gnavelle annuelle.

Descripcioun :
Aquelo planto, proun ramificado, se tirasso sus la sablo e lis endré trepeja. Sus si tijo se podon vèire uno à dos bando de péu crespu. Li fueio soun redo e en long. Li flour, verdo, soun pas bèn grosso e fan d'enflourejado agroumelado. La subsp. presentado eici, emé de flour gaire duberto e que trachis dins li mitan primàri, ié dison polycarpos. Coumpara emé la gnavello-renadivo.

Usanço :
Fai partido dóu group (38 meno) de flour dicho "de Bach". Ramenten que lou mege, Dr Edward Bach (1886-1936), adoubè de poutingo de flour que dèvon "armounisa l'equilibre epsichique de la persouno". La gnavello permetrié de prendre de decisioun. En Poulougno, au siècle passa s'acampavo li babo de vermèu (Coccus Polonicus) que reston sus li racino pèr n'en faire un coulourant rouge.

Port : Erbo
Taio : 2 à 20 cm
Fueio : óupousado
Tipe bioulougico : Teroufite
Cicle bioulougico : Planto de l'an

Gènre : Scleranthus
Famiho : Caryophyllaceae


Ordre : Caryophyllales

Coulour de la flour : Verdo
Petalo : 5
Ø (o loungour) flour : 1,5 à 2 mm
Flourido : Printèms - Estiéu

Sòu : Si
Autour basso e auto : 0 à 1700 m
Aparado : Noun
Mai à setèmbre

Liò : Tepiero sablouso - Sablo - Trepadou - Terraire safrous
Estànci : Mesoumediterran à Subaupen
Couroulougi : Paleoutemperado
Ref. sc. : Scleranthus annuus L., 1753

Partisoun en Prouvènço : CCC à C : mai o mens coumuno ; R à RRR : pulèu o forço raro ; "ges" dins aquéu relarg.
fotò Rose Plano Auto Basso Safrouso Preaupenco Marino Aup
RR
ges
CC
RR
R
C
RR
ges

Calamagrostis epigejos & Scleranthus annuus

C
C
C
C
RR
R
RR
ges

Coumpara Calamagroustido(-coumuno) emé uno autro planto

fotò

Coumpara Gnavello(-de-l'an) emé uno autro planto

fotò